de avond van te voren
voel ik elke keer toch weer
een gevoel van zorgen
gaat het allemaal wel goed
komt er wel publiek
houd ik de kinderen zoet
word ik niet plotseling ziek
Maar met Elene mijn kameraad
verslaan wij angst met onze lol
en met Dalith de robot gaat
De zaal weer helemaal vol
Zo, dat was mijn creativiteit voor vandaag, nu ben ik even klaar met de rijmelarij.
De dag begon woensdag met (inderdaad) wat kopzorgen, vooral in mijn hoofd. Iwan onze trouwe technicus was er niet. Hij was namelijk wezen schaatsen en was in een wak gevallen.
Nee dat is niet waar ik heb eigenlijk geen idee waar hij was, maar het moet wel heel erg belangrijk zijn geweest :)
Iwan was er dus niet maar gelukkig was daar ome Nard (schrijver van Jeroen en Barbara spelen...). Ome Nard had zich helemaal ingebeeld als Iwan, alleen had hij geen bril en geen petje. Dat was jammer. Maar ome Nard heeft nog best wel heel erg veel verstand van techniek en gelukkig ging dat dus goed. De volgende kopzorg was dat Tante Ingvild (productieleidster) verdwaald was in het verkeer en ergens in een frans dorpje terecht was gekomen. Gelukkig kan Ingvild heel hard scheuren en was na 10/15 minuutjes er ook bij. De volgende kopzorg was dat er een persoon in onze tent was blijven slapen. In de tent waar wij al ons decor nu moesten opbouwen en dus nog niet kon want deze persoon moest nog even zijn roes uitslapen. De volgende kopzorg was dat we het decor (ik, Elene en Dalith) met de hand moesten verslepen naar de tent. WANT... er was geen karretje. "Thomas zoek jij maar een kar". Ik een kar zoeken...
Hallo ik zoek een kar...
Ja die zijn hier niet, moet je even daar vragen...
Hallo ik zoek een kar
Hmmm... een kar, ja volgens mij stond er daar ergens eentje
Hallo staat hier ergens een kar?
Nee
Hallo ik zoek een kar
Ik zei toch al dat er hier geen kar stond
Weet u dan waar er wel een kar staat?
Ja overal en nergens maar volgens mij staat er daar aan die kant een kar
Hallo is hier een kar?
Nergens was een kar, dus alles ging met de hand. Toen heb ik samen met ome Nard het sterrendoek (ons achterdoek) opgehangen onder het genot van het imiteren van de cassettebandjes van Bert en Ernie.
Ik had nauwelijks gemerkt dat het een beetje was gaan regenen. Maar Elene en ik hebben al zoveel problemen overwonnen dat een beetje regen ons niet kan demotiveren.
En natuurlijk tijdens het parademaken kwamen we weer helemaal in onze rol en waren we superubermegapositief en vooral erg vrolijk :)
Zo vrolijk dat de acteurs van "ietsmetsprookjestoneelstukwaarvanikdenaamnietweet" die met een keiharde gettoblaster dwars door onze parademaaktoespraak heen joelden en schetterden, ons niet van streek konden maken. Integendeel. De eerste voorstelling zat supervol! Het ging ontzettend goed. Een paar bekende gezichten in het publiek die ik goed ken, doen me altijd erg goed.
De tweede voorstelling kon niet meer stuk. HET WAS HELEMAAL UITVERKOCHT!!!!!
Er moesten extra kaarten worden gehaald om nog wat mensen toe te laten. Elene en ik konden dus lekker chillen in de jacuzzi want we hoefden geen parade meer te maken, er kon immers toch niemand meer bij! :D
De tweede ging zelfs nog beter dan de eerste. Het ging lekker gesmeerd en we hebben steeds meer spelplezier en vrijheid om het telkens weer tot een groot succes te maken.
Daarna nog even twee biertjes gedronken met de crew waarna Elene, Dalith en ik toch merkten dat we niet veel gegeten hadden. Een beetje lollig de tram in gingen, en Elene --------------- Dat mag ik waarschijnlijk niet vertellen van Elene, dus dat zal ze in de volgende blog wel verklappen. Het heeft te maken met: zwart, en nee het gaat niet over zwarte piet.
Ik heb zin in de volgende keer, het gaat hartstikke fijn! :)
Thomas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten